In China rijden volgens de statistieken 1 biljoen fietsen rond en op een paar van die fietsen hebben Marc en ik rondgepeddeld door de straten van Beijing, de rijstvelden van Yangshou en over de stadsmuur van Xi’an. Dat is was een hele leuke ervaring, maar ook levensgevaarlijk zo nu en dan!

Je kunt je voorstellen dat het fietsen in Beijing tussen ruim 7 miljoen andere fietsen en meer dan een miljoen auto’s iets is om helemaal knettergek van te worden. Het zijn er trouwens niet alleen veel maar iedereen rijdt ook nog als een idioot, trekt zich niets aan van stoplichten en fietsen met lading kunnen soms wel 2 meter breed zijn. Want wat kun je zoal vervoeren op een fiets? Nou… Bijvoorbeeld een koelkast, honderden plastic flessen, 4 kinderen, koeienbeenderen, kilo’s groenten en fruit en noem maar op. Het kan niet gek genoeg, maar soms gaat het mis, we hebben wel eens een hele lading perziken over de weg zien vliegen.

In Xi’an hebben we na het experiment in Beijing te hebben overleefd ons begeven op een heel nieuw terrein; het tandemfietsen. Omdat dit de nodig samenwerking vereist en het ons ontbrak aan ervaring hebben we hier een iets rustigere locatie voor uitgezocht; de 14 km lange stadsmuur van het oude Xi’an. Na wat gammel van start te zijn gegaan liep het eigen lijk best lekker, al had de stadsmuur ook z’n obstakels, zoals de trappen omlaag die uit het niets opdoken en me nog steeds laten schrikken als ik er aan denk. We konden net op tijd de schuine helling nemen en verder sjezen. Een kunstinitiatief in de vorm van allerlei enorme vertoningen van stof en papier-maché zorgde voor het nodige entertainment onderweg, al met al een leuke ervaring, maar ik houd het toch maar bij een gewone fiets.

Op het platteland van Yangshou kreeg fietsen weer een hele andere dimensie. Het was heerlijk rustgevend, fietsen door  het Karstgebergte  met zijn prachtige rijstvelden, NOT! Het regende namelijk dat het zeikte en ook boeren rijden als idioten. Het was verder wel prachtig mooi.

Wil je het verkeer in China zelf ervaren? Onderstaand filmpje neemt je mee op de fiets, in de bus, taxi of gewoon te voet door de Chinese verkeerschaos. Druk op play en wordt knettergek!

Morgen komen de kleine mensjes aan bod waarvoor je extra moet opletten in het verkeer, en nee, het zijn niet de bejaarden…

Ingezonden door Gijs

Lieve kindertjes, vandaag staat er een les tellen in het Chinees op het programma. Dat kan natuurlijk door allerlei moeilijke klanken en karakters in jullie hoofdjes te gaan stampen, maar dat kan veel makkelijker. Let maar eens goed hoe meester Marc dat doet in het onderstaande filmpje.

Na het zien van dit filmpje garandeer ik je te kunnen onderhandelen met marktkooplui en zelfs bij de Chinese McDonald’s een Big Mac te kunnen bestellen. Je zou zeggen dat ze wel snappen wat een Big Mac is maar zelfs dat drong pas door toen we aangaven dat het nummer 7 was op het menu volgens de methode in het filmpje.

Om fu yong hai 夫用蟹 te kunnen bestellen bij de plaatselijke Chinees (ookal had onze Chines reisleidster nog nooit van dit gerecht gehoord) moet je de gevorderden cursus volgen want dit is namelijk nummer 56 op de menukaart van Long Sing.

Morgen is de vraag wat is de attractie de Chinese muur of de groep Nederlandse toeristen?

China is een groot land dus als je er wil rondreizen moet je veel kilometers afleggen. Dat kan natuurlijk met het vliegmachien, maar aangezien wij geen tuin met geldboom hebben deden wij dat echt op z’n Chinees: met de slaaptrein.

Van te voren stonden er 4 treinreizen op het programma, waarvan 1 trip 27 uur zou duren. Deze laatste hebben we gelukkig tegen een redelijke bijbetaling kunnen inruilen voor een vliegtripje van 1,5 uur. Onze reisgids had tijdens haar 3 jaar reiservaring met Nederlanders ervaren dat zij deze lange reis niet als erg leuk ervaren omdat:

• De bedden 3-hoog, krap, keihard en privacyloos zijn;
• Er geen groot tv-scherm in iedere coupé hangt voor entertainment;
• Het bier van de catering niet lauw maar warm is;
• De toiletten (ja daar zijn ze weer) na een aantal uur enorm gaan stinken en vies zijn omdat mikken lastig is in een voort hobbelende trein;
• De ventilator bij gebrek aan airco vreselijk veel lawaai maakt, en het belangrijkste voor mij;
• Je als toerist 27 van je kostbare uren in China wel beter kan besteden.

Tijdens de 3 nachtelijke treinreizen van ongeveer 12 uur ieder, heb ik de volgende dingen meegemaakt die mijn treinreizen best wel aangenaam maakten:

• Romantisch cupnoodels eten met Marc;
• In 2 van de 3 treinen hadden we airco en hoefden we niet naar de herrie van de ventilator te luisteren;
• Het bed in de eerste trein was zo hard dat het in de volgende 2 treinen wel meeviel;
• Er op het station in plaats van warm, lauw bier verkocht werd en we de conductrice konden overhalen dat voor ons te halen;
• Het dansje van Bob in onderstaand filmpje en het meest vermakelijke van alles;
• Marina die een slaappil neemt en letterlijk omvalt na 1 slok bier, sterk verhaal maar kun je natrekken bij de rest van het reisgezelschap.

Als bewijsmateriaal van het bovenstaande heb ik onderstaand filmpje gemaakt. Helaas hebben we het avontuur van Marina niet vast kunnen leggen. Reisgenoten; mocht iemand het gouden filmpje hebben, ik wil best wel de moeite nemen om dat alsnog te verwerken in dat van mij.

Op nummer 13 staat morgen een zo mogelijk een nog slaapverwekkender maar lachwekkend thema. Chinezen zijn namelijk nogal lui…

Op nummer 15 van mijn China top 15 staat een plaats die je genoodzaakt bent regelmatig te bezoeken, waar je ook bent en of je nu wil of niet: het toilet. Ik had eigenlijk nog niet echt van te voren nagedacht over de toiletten in China – doe jij dat wel voor je ergens naar toe gaat? – maar dat de wc-bril niet om af te likken zou zijn had ik me ook wel bedacht, met het gevoel voor hygiëne van de gemiddelde Chinees in mijn achterhoofd. Lees en huiver…

Het ging uiteindelijk nog een stapje verder dan ik had gedacht. Ik was na een paar dagen China vooral heel blij om een misschien wel fris ruikend toilethokje met pot en bril binnen te stappen. De spleetogen gaan namelijk net als de Fransen en Italianen gewoon boven een gat in de grond hangen. En dan hebben ze ook nog iets minder richtinggevoel en vreemde gewoontes.

Wat je zoal meemaakt op het Chinese toilet buiten stank, viezigheid en gebrek aan toiletpapier? Je staat bijvoorbeeld te wachten tot een hokje vrij is en hoort een scheetje. Nou ja, dat mag natuurlijk op het toilet, maar als dat scheetje bijna een minuut duurt, de decibelmeter ver uitslaat en even later een vrouwtje van 1 meter 50 met een wespentaille uit het hokje komt…

Wat nog? Je trekt een hokje open en kijkt tegen het achterwerk van Chinese dame op leeftijd met een gerimpelde olifantenkont. Voor de mannen heb ik nog een toevoeging van Marc. Je komt het toilet binnen lopen en ziet dat de vloer wat nat is, op zich niets vreemds in China. Maar als je dan in het urinoir staat te mikken en alles wat er in gaat weer aan de onderkant eruit komt en dan over je voeten splettert zou je toch zeggen dat ze de loodgieter moeten bellen. Fris detail: Marc had slippers aan.

In hotelkamers hadden we gelukkig wel altijd een schoon toilet al bleek in Xi’an het toiletpapier nogal schaars te zijn. Toen na een halve dag ons mini rolletje wat er hing op was en we aan de receptie om nieuw gingen vragen werden we niet al te vriendelijk doorverwezen naar de hotelshop om nieuw te kopen. Het Xi’an Jiefang Hotel – wat mij betreft het beste hotel van China, NOT – had trouwens ook een noemenswaardig toilet in de lobby. Bij de damestoiletten ontbraken de deuren en Marc vond het herentoilet zo uitzonderlijk schoon dat het een filmpje waard was. Omdat jullie dit genot niet wil onthouden staat het hieronder. Helaas is het filmpje opgenomen zonder geur want ook die scheen nogal opmerkelijk te zijn.

Ik kan zo nog wel even doorgaan maar ik bespaar het jullie. Morgen weer een nieuwe dag en dus een nieuw avontuur. Al denk ik dat het volgende verhaal iets slaapverwekkender zal zijn.

Afgelopen zaterdag ben ik met mijn gratis kaartjes naar Concert at Sea geweest in het pittoreske Zeeuwse Ouddorp. Er waren te gekke optredens van oa. Waylon, Caro Emerald en natuurlijk Rowwen Hèze. Proost met me mee op Rowwen Hèze en bekijk het filmpje wat ik met mijn nieuwe Flip camera heb gemaakt op YouTube.

Gisteren zijn we dagje cultureel gaan doen. Omdat het zo’n ‘geweldig goed’ weer was leek het ons leuk om richting zee te rijden. Zee? Cultuur? Goed weer? Ja, we zijn naar het Escher Museum “Escher in het paleis” geweest in Den Haag. Daarna zijn we nog doorgereden naar Scheveningen en ja, daar was het eigenlijk best lekker weer, al waaide je op de pier wel bijna weg.

Escher in het paleis is echt een heel gaaf museum. Hoe kan het ook anders met Escher? Behalve afdrukken van zijn houtsneden en litho’s bekijken, kun je er ook met blokken spelen, dat vond vooral Marc erg leuk. Het grappige is trouwens dat het museum ingericht is in het oude paleis van Koningin Emma, vandaar de naam Escher in het paleis natuurlijk. Ik heb er wat filmpjes gemaakt en voor het eerst helemaal zelf een leuk YouTube filmpje van gemonteerd. Je kunt het filmpje hier bekijken.

Met filmpjes monteren wil ik met trouwens wat meer gaan bezig houden de komende tijd. Waarom dat ik dat ga doen kun je binnenkort op mijnweblog lezen. Ik kan je al vertellen dat ik een nieuwe hobby heb en dat die weinig te maken heeft met het monteren van filmpjes. Vandaar ook het aangepaste design van mijn weblog.

Nu ga ik maar eens verder met mijn mega fotoalbum van Australië want anders komt dat nooit af en natuurlijk ga ik lekker genieten van een extra lang weekend.

Ja, het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen op mijn weblog, maar tijdens de vastelaovend en de weken ervoor heb ik maar tijd voor één ding; feest vieren. Dat is dit jaar ook weer behoorlijk goed gelukt. Werken bij Aad Remunj, träöte met Waat ein Herrie en als nieuwe dicipline – om het in olympische termen te houden – op stap met de Bacchusklup.

Sfeertje proeven van de vastelaovend? Bekijk onderstaand filmpje dat ik gemaakt heb tijdens ‘t Bacchusdrieve, toen ik met Fabrizio op het podium stond.

Heb je nog niet genoeg gezien? Bekijk dan via deze link mijn foto’s van de vastelaovend.

Bekijk nu het filmpje van mijn absoluut te gekke skydive in Sydney!

Zo, ik sta weer met beide benen op het vaste land. Eergisteravond zijn we teruggekomen van ons duikavontuur en hebben we het afgesloten door een gezamenlijk etentje en een paar biertjes om de zeebenen kwijt te raken.

Het duiken was echt een te gekke belevenis. Ik heb echt alles gezien wat je maar kan wensen tijdens een duiktrip. Mooie koralen natuurlijk, maar bovenal ook een haai, mijn kleine vriend Nemo en zijn mammie en een schildpad. Deze gedroeg zich als een ware filmster en hebben we vast weten te leggen op video. Je kunt het filmpje bekijken op YouTube.

Gisteren heb ik lekker uitgeslapen. Dat was tijdens de duiktrip onmogelijk aangezien we beide dagen al om half zeven ‘s ochtends in het water lagen en ook mijn laatste nacht in het hostel was een korte. Mijn dronken benedenbuurvrouw in het stapelbed had namelijk een jongen opgeduikeld en die twee deden nu niet bepaald rustig aan toen ze in bed lagen. Dan geef mij toch maar liever het wiebelige gevoel van slapen op een boot.

Ik heb mijn reis inmiddels verder uitgestippeld. Morgen vertrek ik naar het tropisch regenwoud Daintree en Cape Tribulation. Daar blijf ik een nacht slapen om de volgende dag naar Port Douglas te gaan. Dat moet een mooi plaatsje direct grenzend aan het regenwoud. Ook hier blijf ik een nacht voor ik weer terug kom naar Cairns.

Na weer 2 nachten in het hostel waar ik nu zit verlaat ik Cairns definitief en ga ik zuidwaarts naar Magnetic Island. Dit is een idyllisch eilandje voor de kust van Townsville waar ik 2 nachten blijf.

Daarna ga ik verder langs de kust na het zuiden, want ik heb een leuk baantje gevonden. Ik ga over een maand vrijwilligerswerk doen in het regenwoud in de buurt van Byron Bay. Ik kan daar voor 5 dollar per nacht blijven en helpen met allerlei klusjes in het regenwoud. Het is wel back to basic want de douche is momenteel de waterval. Tegen de tijd dat ik kom zou er een douche met warm water zijn, laten we het hopen. Ik heb er in ieder geval zin in en denk er ongeveer een maand te blijven om dan op mijn gemak voor de feestdagen naar Sydney te gaan.

• Klik hier om sfeerfoto’s van de duikcursus te bekijken.

• Bekijk hier de onderwaterfoto’s, met oa. Nemo, haaien en schildpadden.