Ik ben inmiddelels weer in de beschaafde wereld en heb de foto’s van mijn bezoek aan Coober Pedy, Kings Canyon, Uluru en Kata Tjuta eindelijk kunnen uploaden.

Klik hier om naar de foto’s te gaan

Op weg naar Alice Springs terwijl mijn medereisgenoten slapen overdenk ik de afgelopen dagen. Omdat het ene nog indrukwekkender was dan het andere heb ik even nodig om de herinneringen van een paar dagen geleden weer naar boven te halen.

Maar 500 km  naar het zuiden was ik 4 dagen geleden, in Coober Pedy. Deze hoofdstad van de wereldwijde opaalindustrie, waar iedereen onder de grond woont, is zonder twijfel de vreemdste plaats waar ik geweest ben in mijn leven. Het is bijna een soort van maanlandschap waar je in terecht komt, compleet met spaceshuttles die daar achtergelaten zijn na opnames van diverse sciencefiction films. Je vergeet bijna dat er één van de mooiste mineralen ter wereld onder dit landschap verborgen zit, opaal. Ook ik ben voor de bijl gegaan en heb een mooie halsketting en een paar oorbellen gekocht die me voor de rest van mijn leven zullen herinneren aan mijn bezoek aan deze vreemde plek.

Na de set van sciencefiction films verlaten te hebben kwam ik terecht in een landschap waar Indiana Jones zich prima thuis gevoeld zou hebben, Kings Canyon. Hier hebben we lange wandeltochten gemaakt dwars door de Garden of Eden en de Domes of the lost city en rond gehobbeld op de rug van een kameel. Maar het gaafste was wel om dit hele gebied vanuit de lucht te bekijken tijdens een korte helikoptervlucht. Helaas was het te bewolkt voor mooie zonsopgangen en zonsondergangen maar dat is de afgelopen 2 dagen helemaal goed gemaakt tijdens het bezoek aan de meest heilige plek van Australië.

Uluru is namelijk niet zomaar een rots midden in het rode hart van een land dat ooit aan de Aboriginals toebehoorde. Het is voor de oorspronkelijke bewoners de meest heilige plek op deze aardkloot. Vlakbij Uluru – op zo’n 50 km afstand – ligt nog een heilige plek, Kata Tjuta. Beiden hebben we de afgelopen 2 dagen bezocht en het was heel speciaal en ontzettend mooi om zo dicht bij deze plekken te komen. We hebben er de mooiste zonsopgangen en zonsondergangen gezien. Gezellig met een beker gun en een zak Doritos kijken hoe Uluru constant van kleur veranderd terwijl de temperatuur met een graad per minuut schijnt te dalen en de rijke lui naast je proosten met champagne.

Vanochtend ging de wekker voor de derde nacht op rij om vier uur voor de laatste zonsopgang bij Uluru en een wandeling rond de rots. Het beklimmen van Uluru was ook vanochtend tijdens de wandeling met gids weer een veelbesproken onderwerp. Zoals jullie misschien al eerder gehoord hebben of op mijn weblog hebben gelezen is het beklimmen des respectvol naar de Aboriginals toe maar niet verboden en word het nog veel gedaan door onnozele toeristen. Vanochtend was de levensgevaarlijke klim net als de afgelopen dagen gesloten wegens weersomstandigheden en men verwacht dat binnen nu en een jaar de klim helemaal gesloten word. 34 doden en vele gewonden sinds de opening van de klim alleen al lijkt me reden genoeg hiervoor.

Tegen de avond zullen we aankomen in Alice Springs en is alweer de laatste avond aangebroken van een geweldige trip. Voor iedereen die van plan is een tour te maken door de Australische outback en geïnteresseerd is in de Aboriginalcultuur zou ik zeggen doe het absoluut met Truely Tribal! Ik heb aan de afgelopen tien dagen een geweldig stel vrienden en een boel mooie herinneringen overgehouden.

Morgen gaat mijn reis weer verder richting Darwin. Van hieruit ga ik een heel andere omgeving in. Het is namelijk tijd om krokodillen te gaan spotten en het tropisch regenwoud van Kakadu en Litchfield in te duiken. De luchtvochtigheid schijnt daar momenteel rond de 90 procent te zijn bij een temperatuur van 40 graden, heerlijk toch?

• Klik hier om de foto’s van mijn outback trip te bekijken

en ik ook!

Why? Lees het artikel in het AD maar.

En nee, natuurlijk ga ik Uluru niet beklimmen, ik wandel er wel een rondje omheen.

Een filmpje over Uluru vind je hier

Australia here I come! Of beter gezegd; here WE come, want ik heb 2 tickets downunder geboekt, 1 voor mij en 1 voor mijn zusje, Iris. Zij is al expert op het gebied van Australië en backpacken want in augustus heeft zij er al een jaartje op zitten. De eerste weken zullen we samen doorbrengen in Airlie Beach. Daar woont zij momenteel met haar vriend Mike. Maar voor we naar Airlie Beach gaan blijven we nog een paar dagen in Sydney voor wat sightseeing. Van daaruit nemen we een binnenlandse vlucht naar het paradijsje op de foto.

Na een paar weken in Airlie Beach geacclimatiseerd te zijn en mijn horecapapieren te hebben gehaald ga ik verder noordwaarts naar Cairns. Dit partyparadijs bij uitstek ligt aan The Great Barrier Reef. Daar wil ik graag mijn duikbrevet gaan halen tijdens een meerdaagse boottocht.

Vanuit Cairns ga ik weer zuidwaarts om na 2 maanden reizen aan te komen in Sydney om daar de feestdagen

door te brengen. Mijn hostel heb ik al geregeld, want die zitten maanden van te voren al stampvol geboekt. Dat wordt met kerst dus bbq at Bondi Beach en vuurwerk kijken met het Opera House en de Harbour Bridge als decor.

In het nieuwe jaar ga ik verder zuidwaarts richting Melbourne. Daar wil ik graag naar de Formule I op 28 maart 2010. In de tussentijd ben ik van plan om fruitpluk werk te gaan doen en misschien wel een bezoekje te brengen aan Tasmanië. Eens kijken of die Tasmanian Devil echt zo duivels zijn als bij de Looney Tunes… En als er dan nog tijd over is ga ik misschien nog wel naar Nieuw Zeeland. Een ticket is spotgoedkoop en het moet er prachtig zijn, dus wie weet…

Vervolgens ga ik via The Great Oceanroad verder naar Adelaide om daar de outback in te trekken. Dwars door het midden van het land ga ik via Alice Springs naar Darwin. Alice Springs moet geweldig zijn en ook Uluru oftewel Ayers Rock moet heel mooi zijn om te beklimmen.

Daarna ga ik door naar Darwin, helemaal in het noorden van Australië. Darwin is omgeven door diverse nationale parken waarvan Litchfield en Kakadu de bekendsten zijn. Ik heb gehoord dat daar ook de ´jumping crocodiles´ te vinden zijn. Die moeten echt super indrukwekkend zijn, dus die moet ik zeker zien tijdens mijn bezoek aan het noorden van Australië.

Na mijn bezoek aan Darwin vlieg ik terug naar de oostkust om daar eventueel nog een tijdje van het mooie weer en de zee te genieten. Aangezien ik niet echt een goed idee heb hoe lang ik over mijn reis ga doen bekijk ik dan of ik meteen naar huis kom of dat er nog tijd is om excuries te doen. Misschien is er zelfs de mogelijkheid om een duikcruise naar het verre, allermooiste deel van The Great Barrier Reef te maken. Ergens tussen juni en september kom ik in ieder geval terug naar het pitoreske Roermond, want tegen die tijd zal ik iedereen hier wel heel erg missen.