Hey allemaal, daar ben ik weer! De reden dat jullie niets van me gehoord hebben de afgelopen 10 dagen is niet omdat mijn vliegtuig was neergestort maar omdat er in de Australische bush bush meestal geen internet is en als het er is draaien ze je een poot uit met hun absurde prijzen (en ik had het te druk met socializen met mijn reisgenoten) 😉

Zo’n 2 weken geleden ben ik naar Perth gevlogen om de westkust te bewonderen. De tour langs de Australische westkust begon 10 dagen geleden met het vertrek uit Perth in de vroege uurtjes. Behalve heel wat kilomaeters gereden te hebben zijn we de eerste dag naar de Pinnacles Desert geweest. Dit is een duingebied vol met zandstenen pilaren, wel mooi maar niet super indrukwekkend.

De volgende ochtend werd het tijd voor wat outdoor actie. In Kalbarri National Park heb ik geabseild van een 45 meter hoge rotswand omlaag de Z-bend Gorge in. Ik had het jaren niet meer gedaan en het was best wel spannend maar keigaaf. Maar ja, met die skydive in het vooruitzicht moest dit toch geen probleem zijn.

De volgende 3 dagen heb ik voornamelijk aan, op en in de Indische Oceaan doorgebracht. In Monkey Mia komen de dolfijnen naar het strand om gevoerd te worden. Dat was wel cool maar doordat ik daar stond met zo’n 40 andere toeristen waarvan de helft kleine schattige kindertjes, was ik natuurlijk kansloos om uitgekozen te worden voor het voeren. Die dag zijn we ook nog naar Shell Beach geweest. Dit is een strand dat niet uit zand maar uit miljarden kleine schelpjes bestaat. Het absolute hoogtepint van de dag voor mijn Amerikaanse reisgenote Joan, die geologe is, kwam later op de dag tijdens ons bezoek aan de Stromatolites. Deze zuurstof producerende zwarte bollen langs de waterkant, die eruit zien als wratten, zorgen namelijk voor het bestaan van de ozonlaag. Zonder hen zouden wij en al het andere op deze aardkloot niet bestaan. Ze zijn maar op een paar plaatsen ter wereld te vinden dus ik vond ze toch wel bijzonder.

De volgende dag in Coral Bay was het weer tijd voor wat actie. Het is één van de weinige plekken waar het hele jaar door Manta Rays te zien zijn. Dit is een donkerblauwe rog van zo’n 3 à 4 meter groot. Ik ben op een boot gegaan om ze te spotten en er mee te zwemmen. Ik heb ze gezien, maar het was nogal lastig om bij te blijven met zwemmen en helaas moesten we vervroegd uit het water omdat er een tijgerhaai gesignaleerd was. Dit is één van de agressiefste haaien die rondzwemt in de oceaan en het is er een die niet een stukje van je afbijt maar je gewoon helemaal verslind. We hadden wel het geluk dat we de haai vanaf de boot van heel dicht bij hebben gezien. Zo zag hij er best aaibaar uit, maar toch maar niet uitproberen. Verder heb ik nog gesnorkeld met schildpadden en haaien die het gewoon bij vis houden voor hun dieet. De cd met foto’s van de trip verwacht ik als ik terug in Sydney ben en zal ik dan online zetten.

Omdat ik maar niet genoeg kon krijgen van de onderwaterwereld, heb ik er de volgende dag in Exmouth nog maar een dagje duiken aan toegevoegd. Het Ningaloo Reef schijnt nog mooier te zijn dan het Great Barrier Reef, omdat het minder beschadigd is door klimaatverandering. Nou, geloof me, het koraal is inderdaad absoluut veel kleurrijker dan ik gezien heb aan de oostkust en dat was al mooi. Bij de eerste duik kwam ik een schildpad tegen en tijdens de tweede duik heb ik door allerlei grotten gezwommen, dat was echt ongelofelijk gaaf. Als je de kans krijgt en van duiken houdt een absolute aanrader.

Na afscheid genomen te hebben van de kust werd het tijd voor wat het hoogtepunt zou moeten worden van de trip. Karijini National Park is een plek met spectaculaire valleien, prachtige watervallen en rotsen in de mooiste kleuren. Helaas is er tijdens ons bezoek aan de Fortesque Falls tijdens onze eerste morgen in het park iets heel tragisch gebeurd. In Fern Pool – één van de mooiste zwemplekken die ik tijdens mijn reis gezien heb – is mijn Koreaanse reisgenoot Man Yup verdronken. Ik wil er verder niet op in gaan hoe en wat en ik heb het ongeluk zelf ook niet zien gebeuren. Vanaf dat moment is de hele reis natuurlijk veranderd. We zijn bij elkaar gebleven om elkaar te steunen en met een deel van de groep zijn we de volgende dag naar Hancock Gorge gegaan. Het was een dubbel gevoel om ‘gewoon’ verder te gaan, maar Man Yup zou er niet mee geholpen zijn als we de reis afgebroken hadden. Hancock Gorge is absoluut de gaafste plek waar ik geweest ben tijdens mijn reis. We moesten klimmen en stukken door het water lopen en zwemmen om uiteindelijk uit te komen bij Kermits Pool, absolutely amazing!

Gisteren en vandaag heb ik voornamelijk in de bus terug naar Perth doorgebracht. Helaas gingen mijn maatje Dave en onze gids Clark waar ik het super mee kon vinden door naar Broome. Dat maakte de terugreis wel wat saai. Gelukkig zien we elkaar zondagmiddag weer hier in Perth om samen een pilsje te drinken en na te praten over de reis. Het was een mooie trip maar wel één met een heel nare herinnering die me lang zal bijblijven.

• Bekijk hier de foto’s van mijn trip langs de westkust.
• Bekijk hier de foto’s van Karijini National Park