• Lees het volledige artikel hier

Hey, hallo allemaal. Ik heb gisterochtend afscheid genomen van mijn zusje en haar vriend om nu met het echt backpacken te beginnen.

Na een rit van 10 uur in de bus, 2 leuke films, 4 broodjes, 1,5 liter water en een hoop babygehuil ben ik gisteravond om half 8 aangekomen in Cairns. Het hostel, Nomads Esplanada, was snel gevonden en ik begreep nu waarom Iris zei dat het hostel in Sydney nogal luxe was. Dit hostel is cheap, heel cheap. Ik betaal er niets voor omdat ik hier mijn duikcursus heb dus ik mag niet klagen. We hebben gelukkig wel airco op de kamer en de bedden liggen prima.

Vandaag ga ik maar eens wat kerstinkopen doen want het eind van de week is de deadline voor shipping naar Nederland voor de kerst. Het is weer eens wat anders, kerstinkopen doen bij 30 graden eind september.

Morgen start mijn duikcursus, terug in de schoolbanken dus. Vanaf zondag gaan we het reef op en eens kijken wat daar te beleven is. See you!

Vandaag ging de wekker vroeg. We hadden om 12.00 uur het vliegtuig naar Proserpine om uiteindelijk in Airlie Beach aan te komen.

Ik heb de hele trip vast weten te leggen met mijn i-gotU en heb ondanks de bewolking (ja die bestaat hier ook) mooie luchtfoto’s van Sydney en Brisbane kunnen maken. Deze zijn te bekijken op mijn @trip pagina en Picasa.

We kwamen bij zonsondergang aan in Proserpine. Dit is het kleinste vliegveld in ‘the middle of nowhere’ dat ik ooit heb gezien. De bagage werd gewoon buiten voor het vliegveld gedropt en en toen was het graaien naar je tas. Iris’ vriend Mike kwam ons ophalen op het vliegveld en bracht ons met de auto naar Airlie Beach. Het was helaas al donker bij aankomst daar, dus ik heb nog niets gezien van het mooie uitzicht wat ik van Iris’ foto’s ken.

We werden ontvangen in Mike’s appartement met speculaas, stroopwafels en heerlijke Australische bonbons. Of we ons zo nog niet genoeg thuis voelden werd er ook nog pizza besteld, geen Jaffa, wel lekker. We hadden voor Mike natuurlijk een paar Nederlandse souvenirs meegebracht, klompen sloffen kleding van Heineken, altijd leuk.

Nu ga ik lekker slapen want het is hier alweer 1 uur geweest en ik ben doodop. Morgen ga ik Airlie Beach bekijken en op zoek naar een goede duikschool om mijn Padi duikbrevet te behalen. De Whitsundayeilanden en het Great Barrier Reef zijn daar de ideale plek voor.

• Bekijk hier de foto’s van vandaag.
• Bekijk hier hoe we gevlogen zijn en waar alle foto’s gemaakt zijn.

Voor iedereen die nieuwsgierig is wat mijn zusje allemaal gezien heeft tijdens haar eerste jaar in Australië staan er nu foto’s online.

Niet jaloers worden hè?!

Klik hier voor de foto’s

Nee, je hoeft om een jaartje te gaan backpacken in Australië geen inburgeringscursus te volgen. Daarintegen heeft Iris er wel eentje nodig nu ze terug is in Nederland. Daarom hebben we haar gisteravond meegenomen naar de Ridderronde in Maastricht. Dit is een gezellig jaarlijks wielerevenement waar ook een aantal Tour de France renners aan deelnemen.

Maar waarom zou je in gods naam moeten inburgeren in een land waar je 18 jaar gewoond hebt?! Nou ja, als je het Iris vraag zijn wij hier allemaal een beetje raar. Raar? Ik vind het allemaal heel normaal hier, maar misschien praat ik over een jaar ook wel anders. In Australië heb je geen terrasjes. Is het dan raar dat wij die wel hebben of Australië niet? Het antwoord laat ik aan jezelf over. Een wielerevenement waarbij een halve stad wordt afgezet voor verkeer en bier wordt gedronken op straat is nog veel vreemder volgens haar. Ik vind het niet vreemd maar juist gezellig. Daarom hebben we om Mike alvast te laten wennen aan al die rariteiten in ons kikkerlandje een aantal foto’s voor hem gemaakt gisteravond. Dat schijnt wel nodig te zijn voor als hij over een jaar met mijn zusje naar Nederland komt, anders krijgt hij volgens haar een cultuurshock. Ja ja, ’t zal wel.

Het was in ieder geval een geslaagde avond, vraag me niet wie de wielerronde gewonnen heeft want het was veel te gezellig bij Beppie Kraft.

Vanavond kan Iris in ieder geval weer een beetje doen alsof ze back downunder is want ze gaat barbecuen met vriendinnen en zwemmen. Dat kennen ze toch in ieder geval in Australië…

Klik hier voor de foto’s van inburgeringscursus Limburg hoofdstuk 1

Eindelijk was het dan zo ver. Na drie kwartier wachten kwam Iris dan eindelijk de aankomsthal binnenlopen. Na een reis van 32 uur werd ze door mijn ouders, haar vriendinnen en mij opgehaald op Schiphol.

Ze was helemaal blij om ons allemaal te zien, maar er was wel een klein probleempje… rugzak zoek. Daarom duurde het dus zo lang.

Het leek er even op dat de rugzak in Singapore zoek geraakt was, maar we kregen zojuist te horen dat deze in Londen was. Waarschijnlijk is de tas nu al onderweg naar Schiphol en wordt vanmiddag of morgen thuisbezorgd. Ach ja, hoeft ze er ook niet mee te sjouwen.

Over een dik uur zijn we terug in Roermond en mag ik nog een paar uurtjes gaan werken. Vanmiddag komt bezoek en vanavond gaan we naar het terras, dus het zal nog wel gezellig worden.

Klik hier voor de foto’s.

Het was weer een gezellig kermisweekend aan de Kapel, maar vanochtend ging de wekker toch echt veel te vroeg. Ik kon gisteravond natuurlijk niet vertrekken voor Patrick Gerets en Big Benny gezongen hadden en de bonnen op waren. Het was 1 uur voor ik sliep en vanochtend ging om 10 voor 6 de wekker weer.

Er was wel een goede reden om vroeg op te staan. We zijn nu onderweg om mijn zusje, Iris, op te halen van Schiphol. Ze komt vandaag na precies een jaar terug uit Australië.

Ze belde een uurtje geleden om te vertellen dat ze in Londen was. Mijn ouders waren niet te bereiken en de telefoon thuis werd ook niet opgenomen. Zij is in de veronderstelling dat alleen mijn ouders op Schiphol staan zometeen, maar ik zit er dus ook bij samen met Renée, Lizzy en Debra. Iedereen moest dus even heel stil zijn zodat ze het niet zou opmerken.

Op de terugweg naar Roermond zal ik verslag doen van haar aankomst op Schiphol.

Ze belde me donderdagochtend op om nog even bij te babbelen vanuit Australië, maar nog even en we kunnen lekker op het terras bijpraten. Nog 10 nachtjes slapen en dan komt mijn zusje weer naar huis. Iris is dan op de dag af een jaar in Australië geweest, maar ze heeft er nog geen genoeg van.

Op 10 september vliegt ze samen met mij terug naar de andere kant van de aarde. Ze wil terug naar haar vriend, Mike. Die heeft ze in november afgelopen jaar ontmoet in Airlie Beach en is stapelverliefd op hem geworden.

Ik verheug me er op om haar weer te zien en over haar ervaringen in Australië te horen. Want langzaam aan begint het hele avontuur voor mij toch wel heel dicht bij te komen… Nog 3 weken werken bij ARS, volgend weekend Kepelse kermis, Lowlands, weekje op vakantie met Marc en natuurlijk mijn afscheidsfeestje op 4 september waar jullie binnenkort allemaal een uitnodiging voor krijgen. Ik houd jullie op de hoogte, tot snel!

Australia here I come! Of beter gezegd; here WE come, want ik heb 2 tickets downunder geboekt, 1 voor mij en 1 voor mijn zusje, Iris. Zij is al expert op het gebied van Australië en backpacken want in augustus heeft zij er al een jaartje op zitten. De eerste weken zullen we samen doorbrengen in Airlie Beach. Daar woont zij momenteel met haar vriend Mike. Maar voor we naar Airlie Beach gaan blijven we nog een paar dagen in Sydney voor wat sightseeing. Van daaruit nemen we een binnenlandse vlucht naar het paradijsje op de foto.

Na een paar weken in Airlie Beach geacclimatiseerd te zijn en mijn horecapapieren te hebben gehaald ga ik verder noordwaarts naar Cairns. Dit partyparadijs bij uitstek ligt aan The Great Barrier Reef. Daar wil ik graag mijn duikbrevet gaan halen tijdens een meerdaagse boottocht.

Vanuit Cairns ga ik weer zuidwaarts om na 2 maanden reizen aan te komen in Sydney om daar de feestdagen

door te brengen. Mijn hostel heb ik al geregeld, want die zitten maanden van te voren al stampvol geboekt. Dat wordt met kerst dus bbq at Bondi Beach en vuurwerk kijken met het Opera House en de Harbour Bridge als decor.

In het nieuwe jaar ga ik verder zuidwaarts richting Melbourne. Daar wil ik graag naar de Formule I op 28 maart 2010. In de tussentijd ben ik van plan om fruitpluk werk te gaan doen en misschien wel een bezoekje te brengen aan Tasmanië. Eens kijken of die Tasmanian Devil echt zo duivels zijn als bij de Looney Tunes… En als er dan nog tijd over is ga ik misschien nog wel naar Nieuw Zeeland. Een ticket is spotgoedkoop en het moet er prachtig zijn, dus wie weet…

Vervolgens ga ik via The Great Oceanroad verder naar Adelaide om daar de outback in te trekken. Dwars door het midden van het land ga ik via Alice Springs naar Darwin. Alice Springs moet geweldig zijn en ook Uluru oftewel Ayers Rock moet heel mooi zijn om te beklimmen.

Daarna ga ik door naar Darwin, helemaal in het noorden van Australië. Darwin is omgeven door diverse nationale parken waarvan Litchfield en Kakadu de bekendsten zijn. Ik heb gehoord dat daar ook de ´jumping crocodiles´ te vinden zijn. Die moeten echt super indrukwekkend zijn, dus die moet ik zeker zien tijdens mijn bezoek aan het noorden van Australië.

Na mijn bezoek aan Darwin vlieg ik terug naar de oostkust om daar eventueel nog een tijdje van het mooie weer en de zee te genieten. Aangezien ik niet echt een goed idee heb hoe lang ik over mijn reis ga doen bekijk ik dan of ik meteen naar huis kom of dat er nog tijd is om excuries te doen. Misschien is er zelfs de mogelijkheid om een duikcruise naar het verre, allermooiste deel van The Great Barrier Reef te maken. Ergens tussen juni en september kom ik in ieder geval terug naar het pitoreske Roermond, want tegen die tijd zal ik iedereen hier wel heel erg missen.