Reizen, sporten, lachen
’t Is weer asgoonsdaag dan is alles veurbiej… Daorom höb ich miene vastelaovend vasgelag mit miene flip kamera. Den kinne veen ’t ganse jaor naogenete van dae sjoone vastelaovend van 2011 in Remunj. En bis doe ein sjtuk van de film kwiet, missjien vinj se ’t hiej teruk!
Op nao vastelaovend 2012! Pak de agenda d’r biej; 19, 20 en 21 fibberwarie geit ’t weer loos!
Vorige werd ik gebeld voor een interview in het Zondagsnieuws als Clown Tallie. Hartstikke leuk natuurlijk. Ik had niet verwacht dat het er deze week al in zou staan maar bij deze dus:
Iets wat we allemaal graag doen als Nederlanders op vakantie is naar de markt gaan, zeker de vrouwen, toch? Leuk in Italië over de markt struinen tussen de badlakens, slipjes en aardewerk in allerlei leuke kleurtjes, je hebt het allemaal niet nodig maar het is wel leuk… In China ga je daar vanzelf anders over denken al is het wel een beleving op zich en absoluut niet te vergelijken met welke Europese markt dan ook.
In Beijing liepen we door een doodgewone, akelig westerse winkelstraat, toen we in een zijstraatje onze eerste Chinese markt zagen, LEUK! Ja, heel leuk alleen neus dichtknijpen. Nee, geen halve varkens of hond, maar spartelende schorpioenen op een uit de kluiten gewassen satéprikker met als toetje een heuse zeester on top. Yammie! Het was dat onze reisleidster ons ten zeerste had afgeraden voedsel te eten van kraampjes op straat, anders had ik het zeker geprobeerd. Vooral de penetrante geur die nergens thuis te brengen was deed me watertanden.
Twee dagen later kwamen we tijdens onze fietstocht door één van de vele volksbuurten van Beijing terecht op de markt waar de locals de dagelijkse boodschappen doen. Dit had wel wat meer weg van een in onze ogen normale markt als puilden die van mij wel uit toen ik een half gepeld ei zag liggen dat zwart van binnen was. Verder was het zwaar teleurstellend dat deze markthal vol lag met voornamelijk groente en fruit. Maar door op de geur af te gaan kwamen we in een ander deel van de markt 
terecht waar je eenmaal binnen eigenlijk zo snel mogelijk weer naar buiten wilde: de vis- en vleeshal. De lucht was er echt letterlijk om van te kokhalzen, maar het was nu of nooit en Marc en ik zetten door. Het was ongelofelijk om te zien. We hebben hier ontdekt dat er negroïde kippen bestaan en er best 20 royale vissen in een bak van 50 bij 50 centimeter kunnen leven met een bodempje water er in. Waarom zou je nog een grote vijver aanschaffen? Hier kwamen we ook het schattige meisje tegen die met een rivierkreeftje aan het spelen was waar ik in mijn vorige blog over vertelde. Ze was zo lief om het ook even aan mij te geven, apart speelgoed moet ik zeggen.
Verder zijn we nog op een medicijnmarkt geweest in Xi’an en een of andere wereldberoemde spectaculaire markt in Kanton, maar die vielen een beetje tegen. Ze verkochten er allerlei kruiden die voor ik weet niet wat allemaal goed waren maar niemand kon je vertellen wat het was. Verder waren er wel gedroogde dieren te vinden, slagen en zeepaardjes bijvoorbeeld. 
Deze schijnen vooral voor de mannelijke powers erg goed te zijn. Ik heb voor Marc wat meegenomen op sterk water, dat doe ik iedere avond stiekem in zijn wijn, nu maar afwachten of het werkt… Op de markt in Kanton zouden levende dieren te koop moeten zijn voor de voedselindustrie maar die hebben we, misschien gelukkig maar niet gezien. Waarschijnlijk omdat dit veel minder voorkomt dan een aantal jaren geleden.
Ondanks de geurtjes, daar moet je maar even doorheen bijten, had ik de markten in China niet willen missen. De Chinezen vinden allemaal dat ‘rare’ eten wel normaal en lekker. Kijk maar naar dat kleine schattige meisje wat een kreeftje als speelgoed ziet. Ik vraag me alleen af of dit niet meer zegt over ons dan over die Chinezen.
Morgen gaan we op zoek naar Jackie Chan want als hij ergens te vinden is moet het hier wel zijn: tussen de 4 muren van Pingyao.
Onze computer is nog steeds naar de neut dus het filmpje over de markt houden jullie nog van me te goed. In mijn picasa webalbum vind je wel nog veel meer leuke foto’s van de markt.
Ja, heerlijk toch? In je blote kont over straat lopen. Niet? Nou in China kan dat in ieder geval prima als je niet boven de één meter uit komt. Wij kwamen in Xi’an een gezin tegen, in het donker op straat. Hun zoontje was lekker in z’n nakie rond aan het rennen, hij klom net uit bad. Papa was heel trots om z’n kleine mannetje aan ons te kunnen showen en we mochten volop foto’s nemen. Z’n grote zus werd zelfs geïnstrueerd met hem te poseren.
Waarom was die papa nou zo trots op z’n zoontje?
China en kinderen, dat is toch wel een geval apart. Iedereen kent de verhalen van dat je maar 1 kind in China mag hebben. Dat is in zekere zin in ieder geval wel waar. Ik zal het even kort uitleggen:
Zoals bij alles in het leven heb je twee opties en dat begint al bij je geboorte. Of je wordt geboren als een jongetje of je wort geboren als een meisje. Als je wordt geboren als een jongetje hebben je papa en mama geluk want een jongetje krijgen is goed, jongetjes kunnen later als je oud bent goed voor je zorgen. Papa en mama mogen dan geen tweede kindje meer krijgen, want dan komen er te veel Chineesjes.
Als je wordt geboren als eerste meisje hebben je papa en mama een beetje pech maar ook een beetje geluk. Met een meisje zijn Chinezen niet zo blij, want als meisje hoor je als je eenmaal getrouwd bij bij de familie van je man en kun je niet voor je paps en mams zorgen op hun oude dag. Gelukkig mogen je papa en mama het dan nog één keer proberen. Hopelijk krijg je er dan een broertje bij, want aan een zusje hebben ze niets en bij het tweede kindje is echt scheepsrecht, anders puilt China binnenkort echt uit.
Krijg je toch nog meer broertjes en zusjes, dan hebben pappie en mammie een probleem want dan worden die niet erkend door de staat en mogen ze niet naar school en zo, tenzij je ouders alles zelf betalen. Vaak worden ze dan ter adoptie aangeboden en komen ze bij een nieuwe papa en mama in een ander land waar je wel veel kindjes mag hebben.
Ja, China blijft een raar land. We kwamen er zoveel lieve kleine jongetjes en meisjes tegen en dan te bedenken dat ze er zo wazig mee omgaan… onbegrijpelijk.
Morgen gaat het over een plek waar je zeker naar toe moet om het echte China te zien, heerlijk ranzig. Hier zorgde het meisje op de bovenstaande foto voor de nodige oh’s en ah’s.
In China rijden volgens de statistieken 1 biljoen fietsen rond en op een paar van die fietsen hebben Marc en ik rondgepeddeld door de straten van Beijing, de rijstvelden van Yangshou en over de stadsmuur van Xi’an. Dat is was een hele leuke ervaring, maar ook levensgevaarlijk zo nu en dan!
Je kunt je voorstellen dat het fietsen in Beijing tussen ruim 7 miljoen andere fietsen en meer dan een miljoen auto’s iets is om helemaal knettergek van te worden. Het zijn er trouwens niet alleen veel maar iedereen rijdt ook nog als een idioot, trekt zich niets aan van stoplichten en fietsen met lading kunnen soms wel 2 meter breed zijn. Want wat kun je zoal vervoeren op een fiets? Nou… Bijvoorbeeld een koelkast, honderden plastic flessen, 4 kinderen, koeienbeenderen, kilo’s groenten en fruit en noem maar op. Het kan niet gek genoeg, maar soms gaat het mis, we hebben wel eens een hele lading perziken over de weg zien vliegen.
In Xi’an hebben we na het experiment in Beijing te hebben overleefd ons begeven op een heel nieuw terrein; het tandemfietsen. Omdat dit de nodig samenwerking vereist en het ons ontbrak aan ervaring hebben we hier een iets rustigere locatie voor uitgezocht; de 14 km lange stadsmuur van het oude Xi’an. Na wat gammel van start te zijn gegaan liep het eigen lijk best lekker, al had de stadsmuur ook z’n obstakels, zoals de trappen omlaag die uit het niets opdoken en me nog steeds laten schrikken als ik er aan denk. We konden net op tijd de schuine helling nemen en verder sjezen. Een kunstinitiatief in de vorm van allerlei enorme vertoningen van stof en papier-maché zorgde voor het nodige entertainment onderweg, al met al een leuke ervaring, maar ik houd het toch maar bij een gewone fiets.
Op het platteland van Yangshou kreeg fietsen weer een hele andere dimensie. Het was heerlijk rustgevend, fietsen door het Karstgebergte met zijn prachtige rijstvelden, NOT! Het regende namelijk dat het zeikte en ook boeren rijden als idioten. Het was verder wel prachtig mooi.
Wil je het verkeer in China zelf ervaren? Onderstaand filmpje neemt je mee op de fiets, in de bus, taxi of gewoon te voet door de Chinese verkeerschaos. Druk op play en wordt knettergek!
Morgen komen de kleine mensjes aan bod waarvoor je extra moet opletten in het verkeer, en nee, het zijn niet de bejaarden…
Ingezonden door Gijs
Tijdens een rondreis China verwacht je niet iedere avond los te gaan zoals je op je 16e iedere avond deed op vakantie aan de Costa Brava, maar een avondje losgaan hoort erbij. Maar je hebt los gaan op z’n Nederlands en op z’n Chinees and that makes the difference.
De discotheek waar we belandden in een kelder midden in Xi’an had iets weg van een combinatie tussen een gay bar, luxe nachtclub en de plaatselijke drankenmarkt.
De gay barDe uitsmijters konden zo uit de videoclip van YMCA gestapt zijn. Zet de Village People agent linksboven de helm van de bouwvakker rechtsonder en zie op de foto ernaast het resultaat. Lijkt me dat dit al genoeg zegt, maar als het nog niet duidelijk is kan ik er nog aan toevoegen dat de dansstijl van de mannen onder elkaar veel weg had van het paringsritueel van vliegen, die zie je ook wel eens met drieën tegen elkaar aan rijen. Die hebben dan nog niet eens een riem om los te maken en een broek aan om te laten zakken.
Ik kom in Nederland niet vaak in discotheken, maar paaldansende mannen – ja, je leest het goed; mannen – en superdunne meisjes in een tijgerprintje zijn volgens mij voornamelijk langs de Amsterdamse grachten te vinden. Klinkt nog steeds als een gay bar, maar onze reisleidster wist ons te overtuigen dat de uitsmijters in China er allemaal als de man hierboven uitzien, paaldansen algemeen geaccepteerd is en de rolverdeling tussen mannen en vrouwen wat betreft sexy dansen in het land van de spleetogen net wat anders is dan bij ons. De vrouwen zaten namelijk allemaal vanaf de barkrukken toe te kijken.
Toen Marc bij binnenkomst bij de eerste de beste kelner een rondje wilde bestellen werd hij afgevoerd naar aparte ruimte naast de discotheek waar een ware drankenmarkt te vinden was. Handleiding: U neemt een winkelmandje, vult dat met het gewenste aantal flessen sterke drank, bier of fris, gaat naar de kassa en sleept uzelf een breuk terug de discotheek in met de hele handel. Waarom er nog kelners rondlopen? Om al die flessen voor je open te maken en je van het nodige glaswerk te voorzien.
Wil je gewoon lekker doen alsof je in de Azijnfabriek bent? Lekker een terrasje pikken of naar een bandje gaan luisteren? Dan moet je absoluut naar de Kaya bar in Yangshuo gaan. De Belgische backpacker Jasper bleef in 2006 hangen in het karstgebergte en begon samen met samen met een Chinees de reggae bar Kaya. Hij heeft het inmiddels zelfs tot een vermelding in de Chinese Lonely Planet weten te schoppen. Super tent!
Morgen wordt het gevaarlijk! We gaan ons namelijk op de fiets en in de bus begeven en wat je dan allemaal tegenkomt… Het verkeer in China kun je op z’n zachtst gezegd knettergek noemen.
Even snapten we hoe Jan Smit en zijn vrienden zich moeten hebben gevoeld tijdens de opnames van “de zomer voorbij” op de camping in Italië. Voor hen is het normaal dat iedereen met ze op de foto wil, maar hoe vaak overkomt jou dat? Nou ik zou zeggen: “Ga op vakantie naar China, zorg dat je haar goed zit, want de Chinezen willen allemaal met je op de foto en al helemaal als je net een blonde kleurspoeling hebt genomen.”
Mijn hoogtepunt als toeristische attractie in de dop was tijdens het bezoek aan de Chinese muur. We kwamen daar een grote groep kinderen tegen die opeens geen aandacht meer hadden voor de muur, maar alleen nog maar voor ons. Eentje had het lef om ons te vragen of we met hem op de foto mochten en toen wilden ze opeens allemaal! Kijk maar naar het filmpje.
Morgen gaan we eens lekker de heupen losgooien en pilsje drinken want ook dat kan prima in China. Je moet even zoeken naar een leuke bar, maar als je er eenmaal een hebt gevonden…
Lieve kindertjes, vandaag staat er een les tellen in het Chinees op het programma. Dat kan natuurlijk door allerlei moeilijke klanken en karakters in jullie hoofdjes te gaan stampen, maar dat kan veel makkelijker. Let maar eens goed hoe meester Marc dat doet in het onderstaande filmpje.
Na het zien van dit filmpje garandeer ik je te kunnen onderhandelen met marktkooplui en zelfs bij de Chinese McDonald’s een Big Mac te kunnen bestellen. Je zou zeggen dat ze wel snappen wat een Big Mac is maar zelfs dat drong pas door toen we aangaven dat het nummer 7 was op het menu volgens de methode in het filmpje.
Om fu yong hai 夫用蟹 te kunnen bestellen bij de plaatselijke Chinees (ookal had onze Chines reisleidster nog nooit van dit gerecht gehoord) moet je de gevorderden cursus volgen want dit is namelijk nummer 56 op de menukaart van Long Sing.
Morgen is de vraag wat is de attractie de Chinese muur of de groep Nederlandse toeristen?
Het is warm in China in de zomermaanden en van warmte wordt je moe, maar of dat nu een reden is om er een gewoonte van te maken om te slapen op het werk? Ik zou het niet aan m’n baas durven voor te stellen, jij wel?
In China lijkt het daarentegen heel gewoon te zijn om te pas en te onpas in slaap te vallen, ook tijdens het werk. Ik heb er tijdens onze reis een sport van gemaakt om zo veel mogelijk slapende spleetogen op de foto te zetten. Onderstaande foto’s spreken voor zich.
Morgen gaat het in de China top 15 over een heel leerzaam onderwerp. Haal er je voordeel mee want dit is een onmisbare les als je ooit een Big Mac wil bestellen in China.
China is een groot land dus als je er wil rondreizen moet je veel kilometers afleggen. Dat kan natuurlijk met het vliegmachien, maar aangezien wij geen tuin met geldboom hebben deden wij dat echt op z’n Chinees: met de slaaptrein.
Van te voren stonden er 4 treinreizen op het programma, waarvan 1 trip 27 uur zou duren. Deze laatste hebben we gelukkig tegen een redelijke bijbetaling kunnen inruilen voor een vliegtripje van 1,5 uur. Onze reisgids had tijdens haar 3 
jaar reiservaring met Nederlanders ervaren dat zij deze lange reis niet als erg leuk ervaren omdat:
Tijdens de 3 nachtelijke treinreizen van ongeveer 12 uur ieder, heb ik de volgende dingen meegemaakt die mijn treinreizen best wel aangenaam maakten:
Als bewijsmateriaal van het bovenstaande heb ik onderstaand filmpje gemaakt. Helaas hebben we het avontuur van Marina niet vast kunnen leggen. Reisgenoten; mocht iemand het gouden filmpje hebben, ik wil best wel de moeite nemen om dat alsnog te verwerken in dat van mij.
Op nummer 13 staat morgen een zo mogelijk een nog slaapverwekkender maar lachwekkend thema. Chinezen zijn namelijk nogal lui…
Copyright © 2023 Wo is Chantal All rights reserved. Gerealiseerd door Nettt.