Wonderen en verhalen van de Great Ocean Road

De afgelopen 3 dagen hebben in het teken gestaan van een reis langs de legendarische Great Ocean Road en Grampians National Park. Ik had al gehoord dat deze kustweg in de top 10 van kustroutes staat en dat is zeker niet voor niets.

Vrijdag moest ik vroeg uit de veren omdat ze me om 7 uur ‘s ochtends op kwamen halen bij het hostel. Na de rest van de groep overal in Melbourne opgehaald te hebben zijn we op weg gegaan naar de GOR. Voor het ontbijt stopten we in Torquay, de thuisbasis van de grote surfmerken Rip Curl en Quicksilver. Hier vlak in de buurt op Bells Beach vinden ook de wereldkampioenschappen surfen plaats als die in Australië worden gehouden.

In Torquay start ook officieel de Great Ocean Road. Het uitzicht is hier echt ontzettend mooi want je kijkt bijna de hele tijd uit over de oceaan met de mooiste stranden en aan de andere kant groene heuvels en valleien. Eén van die mooie groene valleien is Otway National Park. We hebben een korte wandeling gemaakt door dit regenwoud. Heel mooi maar het kan niet tippen aan het tropisch regenwoud van Daintree in het noorden van Queensland waar ik geweest ben.

Na een lunchstop met bezoek van emoes zijn we eindelijk daar naar toe gegaan waar het allemaal om draait; de spectaculaire limestone rotsformaties langs de kust met als bekendste The Twelve Apostles. Helaas zijn het er geen 12 meer. Doordat de steensoort erg zacht is kiepert er door weer en wind nog wel eens eentje om, zoals vooraan op de foto in 2005. Volgens mij waren het er nog zo’n 7 en een halve.

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om de rest van de wonderbaarlijke kust te bekijken. Eentje met een leuk verhaal is de London Bridge. Dat was een brug met 2 bogen die verbonden was met het vaste land en gewoon te belopen was voor toeristen. Op een dag in 2005 is de boog die de brug met het land verbind ingestort door erosie. Op dat moment stonden er een man en vrouw op het uiteinde van de brug van het uitzicht te genieten. Oké vervelend als je daar staat, maar alles was in orde met hen. Er waren binnen no time helikopters in de buurt om hen te redden en het hele gebeuren te filmen en live op tv uit te zenden. Alles prima zou je zeggen, zei het niet zo dat de man en vrouw een buitenechtelijke verhouding hadden, de partners thuis hadden gelaten en er stiekem een romantisch weekendje tussenuit waren. Betrapt!

De rest van de tweede en de derde dag hebben we doorgebracht in de bus – waar natuurlijk Rowwen Hèze werd gedraaid vanwege het slotconcert – en Grampians National Park. We hebben daar een aantal wandeltochten gemaakt. Heel leuk bij 40 graden, maar het uitzicht waarmee je na de klim beloond werd was wel de moeite waard. Toen we boven op de berg bij stonden te komen van de klim, kwam het gesprek op ongelukken en littekens die iedereen daaraan had overgehouden. Dat begon met een brandwond van een hete kop thee en eindigde met het verhaal van onze gids die daar nog even een schepje bovenop deed. Zijn linker onderarm is verminkt met een hoop rare bobbels. Hoe dat gekomen is? Tijdens het vissen dacht een lief krokodilletje dat zijn arm een deel van het lekkere visje was dat hij uit het water haalde en deed hap. De onderarm hing nog met een beetje vel vast aan de bovenarm en hij moest samen met zijn vismaatje die ook nog een paar keer out ging onderweg 15 km terug lopen naar de auto om naar het ziekenhuis te gaan. Arm gelukkig goed gerepareerd na vele operaties en alles werkt nog. Ja, daar sta je dan met je verhaal over een litteken door een hete kop thee.

Ik ga ophouden met wauwelen want ik moet inkopen gaan doen voor mijn volgende trips; slaapzak, muggennet en dat soort zaken, want vanaf deze week word het voornamelijk kamperen. Eerst morgen 2 dagen naar Kangaroo Island en dan vanaf zaterdag voor 2 weken de outback in op weg naar Alice Springs en Darwin.

• Bekijk hier de foto’s van The Great Ocean Road

• Klik hier om de foto’s van The Grampians National Park te bekijken

Tags: Alice Springs, Australië, Grampians, Great Ocean Road, Kangaroo Island