Surfen bij windkracht 8

Voor degenen die er nog aan twijfelden; Ik zal nooit wereldkampioene golfsurfen worden. Niet dat ik ooit die illusie heb gehad, maar gisteren werd het toch nog maar even bevestigd.

Met goede moed begon ik gisterochtend aan mijn 3 uur durende surfles. Aan het einde van de les zou je toch in ieder geval een paar tellen rechtop op de surfplank moeten kunnen staan werd me verzekerd. Dat was dan ook mijn doel voor de komende 3 uur.

De condities waren niet op en top. Windkracht 8 zorgde voor een sterke stroming en behoorlijk hoge golven. Ik liet me er niet door van de wijs brengen maar kwam er al snel achter dat de op het land geoefende bewegingen op de golven toch wat lastiger in praktijk te brengen waren.

Voor ik überhaupt ver genoeg de zee in was gelopen om een golf te pakken voelden mijn knieën al als pudding. De golven probeerden me constant met alle geweld terug het strand op te jagen en zo’n surfplank die bij ieder zucht je wind van je weg wil rennen werkt natuurlijk ook niet erg bevorderlijk.

De eerste leerlingen stonden al na de eerste poging rechtop de surfplank en sommigen kregen het zelfs voor mekaar om glorieus richting strand te surfen. Ik kwam niet verder dan een buikschuiver. Na 3 uur oefenen was ik doodop en niet verder omhoog gekomen dan op mijn knieën. De meeste anderen daarentegen konden toch minimaal een paar tellen rechtop blijven staan.

De poging tot surfen was erg leuk, maar ik houd het maar bij duiken wat de avontuurlijke watersporten betreft, lijkt me beter.

Ik ben nu in Rainbow Beach en morgen ga ik voor 3 dagen naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. Het schijnt er geweldig mooi te zijn, dus ik ben benieuwd.

• Nieuwsgierig naar de foto’s van mijn surfpoging? Klik dan hier.